Η Δροσοπηγή (Κάντσικο) είναι ένα χωριό εξαιρετικά ευνοημένο από την ίδια τη φύση. Με το πράσινο των δέντρων σε όλες του τις αποχρώσεις να κυριαρχεί. Τα άφθονα τρεχούμενα νερά. Τα πέτρινα σπίτια με τις πλακοστρωμένες στέγες ή τις κεραμοσκεπές. Το άνοιγμα του ορίζοντα στις απέραντες βουνοκορφές της Πίνδου. Ομορφιά να την απολαμβάνεις με όλες τις αισθήσεις σου διάπλατα ανοιχτές και να μην τη χορταίνεις!
Είμαστε δικαιολογημένοι, νομίζω, που θεωρούμε ( έστω και με … κάποια (;) δόση υπερβολής), αν πάρουμε «τοις μετρητοίς» την αντίθετη έννοια του στίχου του ποιητή Γ. Αθάνα και ότι τα λόγια του Α. Παπαδιαμάντη … ταιριάζουν και για το δικό μας τόπο) ότι δηλαδή το χωριό μας είναι: «το ομορφότερο στην πλάση», και ότι «…εκεί κατεβαίνει το ρεύμα, χείμαρρος, νάμα, δρόσος και ίαμα, από τα όρη του Θεού.
Εκεί ευφροσύνη ορνέων, επαύλεις Σειρήνων, και καλάμη και χλόη· εκεί το όμμα απολαύει γωνίαν παραδείσου, και η ψυχή δροσίζεται ως σώφρων Άννα, κινούσα τα χείλη εις προσευχήν, χωρίς ν’ ακούεται η φωνή της, φωνή μυστηριωδώς ψιθυρίζουσα εις την καρδίαν: «Σύ εποίησας πάντα τα ωραία της γης, θέρος και έαρ, σύ έπλασας αυτά»». Σύ εποίησας και το Κάντσικο, προσθέτω εγώ!
Ας γνωρίσουμε λοιπόν τη Δροσοπηγή (Κάντσικο) αρχίζοντας πρώτα με μια φανταστική – εικονική περιήγηση:
Φαντάσου ότι κοιτάζουμε την Ήπειρο από ένα δορυφόρο. Σιγά, σιγά κατεβαίνουμε και το πλάνο μας κλείνει. Πρώτα βλέπουμε τον ορεινό όγκο της Πίνδου. Μετά, καθώς το πλάνο συνεχίζει να κλείνει προς τις λεπτομέρειες, μας δείχνει τις βόρειες πλαγιές της δυτικής Πίνδου και αμέσως μετά ένα χωριό, τη Δροσοπηγή της Κόνιτσας, χωμένο ναζιάρικα στην «αγκαλιά» ενός αντερείσματος του βουνού Σμόλικας, το Κουρί, – πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο. Είναι μια πρόσκληση και μια μικρή πρόκληση να φτάσεις μέχρις εκεί το γρηγορότερο δυνατόν. Αληθινός παράδεισος τούτο το μέρος, με τα τρία μικρά ρέματα που αρχίζουν από το Κουρί και το χωρίζουν σε πέντε χαρακτηριστικά διαμερίσματα, τα οποία θα επισκεφθούμε σε λίγο κάνοντας μικρούς κοντινούς περιπάτους. Κατεβαίνουμε ακόμα πιο χαμηλά και, τελικά, προσγειωνόμαστε στο κεντρικότερο μέρος του χωριού-το Μεσοχώρι- όπου υπάρχει όμορφη, σε δυο επίπεδα, πλακόστρωτη πλατεία με ένα τεράστιο πλάτανο στη μέση (6 μέτρα η περίμετρός του).
Εδώ θα σταματήσουμε να ξαποστάσουμε. Όση ώρα θα διαρκεί τούτη η «ιεροτελεστία», ο εικονικός μας ξεναγός θα μας μιλάει για ό,τι και όσα βλέπουμε γύρω μας.
Προς στιγμήν μετά την εικονική περιήγηση ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στο φωτογραφικό υλικό για να κάνουμε την πρώτη γνωριμία με την Δροσοπηγή (Κάντσικο)…
Για τα υπόλοιπα που είναι μακριά μας, δηλαδή για τα αξιοθέατα του χωριού, τους θρύλους, τα παραμύθια, τις παράξενες ιστορίες για νεράιδες, λάμιες, ξωτικά του χωριού κτλ., θα μας τα πει σε λίγο ο πραγματικός ξεναγός μας καθώς θα σεργιανίζουμε στα γραφικά σοκάκια του χωριού.
Το Γεωγραφικό στίγμα του χωριού μας. Θέση και Σύνορα:
Η Δροσοπηγή (Κάντσικο) βρίσκεται στο βορειοανατολικό μέρος της Ηπείρου, στο νομό Ιωαννίνων, στα όρια Ηπείρου – Μακεδονίας, περιτριγυρισμένη από τις περήφανες βουνοκορφές της Πίνδου: Αρένες – Μπουχέτσι – Κούτσουρο – (και στο βάθος, πάνω από αυτές, το Μακεδονικό Βόιο) – Προφήτης Ηλίας Φούρκας – Τριανταφυλλιά και, τέλος, Κουτρουβίλη, η οποία καταλήγει στο Σαραντάπορο. Το μέσο υψόμετρο στην πλατεία του χωριού είναι 1050 μ. Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Κόνιτσας και συνορεύει με τα χωριά: Ανατολικά με Πλαγια (Κουσαρτσικό) και πέραν το Επταχώρι, Βόρεια με την Πλαγιά (Ζέρμα) και Κεφαλοχώρι, μέσω του Σαραντάπορου, Δυτικά με την Λαγκάδα και Νότια με Φούρκα, Κεράσοβο και Λαγκάδα.
Κατά την τελευταία απογραφή ο αριθμός των κατοίκων της Δροσοπηγής ήταν 295. Από αυτούς οι μόνιμοι κάτοικοί του – ηλικιωμένοι οι περισσότεροι που συντηρούνται με την αγροτική σύνταξη και με τα «τσέκια» που τους στέλνουν τα «ξενιτεμένα» παιδιά τους – ανέρχονται σήμερα σε 120 περίπου. Οι λίγοι νέοι, που μένουν στο χωριό, ασχολούνται οι περισσότεροι με την οικοδομή, ακολουθώντας το επάγγελμα των πατεράδων και των παππούδων τους, αυτό του κτίστη, του καλλιτέχνη «μάστορα». Ελάχιστοι είναι εκείνοι, που ασχολούνται με την κτηνοτροφία.
Στα παρακάτω αρχεία μορφής .pdf μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το Τοπωνύμιο, το Οικωνύμιο και το Γεφύρι του Καντσίκου.